Zostałam znowu odłożona do szafy. Mój MA poznał dziewczynę i chyba kompletnie oszalał na Jej punkcie. I wiecie co? Wcale nie jestem zazdrosna. Siedzę w szafie i obserwuję jaki MA jest szczęśliwy. Jak wyfruwa każdego dnia rano z domu i jak wraca rozpromieniony. Dawno Go takiego nie widziałam. A Ona? Cóż... Jest inteligentna, mądra, piękna, potrafi się ubrać, ma zniewalające oczy i zgrabne nogi - tak przynajmniej słyszałam. I wiecie co? O Nią też nie jestem zazdrosna. Niech sobie będzie ładniejsza ode mnie. Co tam? Mogła bym nawet, gdybym wiedziała, że potrafię, odejść na zawsze. Wiem jednak tylko, że nie potrafię. Zbyt wiele razy próbowałam.
Dziś MA pojechał się z Nią zobaczyć. Obiecał, że opowie Jej - może nazwijmy Ją Panią K. zgodnie z przyjętą konwencją - trochę o mnie. A więc Pani K. ma się dzisiaj o mnie dowiedzieć. Wiem, że niełatwe to będą chwile dla mojego MA, a dla Pani K. napewno również, ale gorąco będę trzymać za Niego kciuki. Może kiedyś dane nam, mnie i Pani K., będzie poznać się nawzajem. A może nie. Dla mnie jednak liczy się tylko szczęście MA, bo wiem że na nie zasłużył.
piątek, 1 października 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Mam nadzieje, że wszystko poszło dobrze. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńi jak Pani K?
OdpowiedzUsuńJeszcze mnie nie poznała :) Poznała jedynie kawałek garderoby, bardzo mały zresztą. :) Ale nie uciekła.
OdpowiedzUsuńHa, Kingo, jestem ogromnie ciekawa jak poszło Twojemu MA. Mam nadzieję, że dobrze. Trochę Ci zazdroszczę, że poznałaś wreszcie kogoś-dla-kogo-warto-żyć, ale jednocześnie bardzo się ucieszę, jeżeli powiesz, że wszystko poszło po Twojej myśli. :)
OdpowiedzUsuńDobrze poszło. Pani K. wciąż się trochę boi. Ale widziała już dwa zdjęcia i rozmawiamy bez skrępowania w zasadzie. Co dalej? Zobaczymy.
OdpowiedzUsuńhej
OdpowiedzUsuńblog bardzo fajny ze ślicznymi zdjęciami i filmikami!
jest jednak jeden poważny i niewybaczalny błąd ;)
za mało wpisów ;p
pozdrawiam!